درس هفدهم فارسی

لغات و واژگان جدید
روزگار یابم: زنده بمانم

بدو گِرَوَم: به او بپیوندم

عزَّوجل: عزیز و بزرگوار
زینهار: آگاه و هوشیار باشید

حکما: جمع حکیم؛ دانشمندان

علما: جمع عالِم
دریغ نداشتی: کم نگذاشتی

وصیت: سفارش

پارسا: پرهیزکار
هلاک: نابود

دروغزن: دروغگو

ارچه: اگرچه
عیب مکنید: عیبجویی نکنید

خوی: اخلاق، عادت

عیب خود نابینا شد: عیب خود را نبیند
عطا: بخشش

بندگران: زنجیر سنگین

بدخو: بدرفتار
نیکوخو: خوشرفتار

ستوده: ستایش شده

زاد: سن و سال
حرمت: احترام
نکات قابل توجه درس هفدهم
برادران را وصیت کرد: در اینجا را به معنی به است. به برادران وصیت کرد.
کُتُب: جمع کتاب حکما: جمع حکیم علما: جمع عالِم
ستارهی روشن ما بودی: منظور از ستارهی روشن، پیامبر)ص( میباشد.
ما را یادگاری ده از علم خویش: چون ده فعل امری است پس جمله یک نوع جمله امری است.
وی را اطاعت دارید: در اینجا را به معنی از است. از وی اطاعت کنید.
زشت و نیکو دو کلمهی مخالف هستند.
شناسید، گویید، کنید، دارید، باشید و ... فعلهای امری هستند و جملههای مربوطه نیز امری میباشند.
روی را روشن دارد: کنایه از سربلند شدن است.
مردمان را عیب مکنید: از مردم عیبجویی نکنید.
بدخو و نیکوخو مخالف هستند.
از خوی بد دوریکنید که بند گران است بر دست و پا. تشبیه؛ خوی بد مانند بندگران دستوپا را می